oysa ben
kalbimle sözcükler arasında anlatamadan derdimi
ölüp ölüp diriliyorum seni sevmek özlemek özlemek ölmek mi, bilmiyorum
ölümle hayat varlıkla yokluk arası bir şey
kalbimde hep yeşeren ama bir türlü başaklarını yükseltemeyen
çorak topraklar gibi bir kırabilse kabuğunu
bir dökebilse içindekini nasıl dirildiğine sende şaşarsın şaşarsın valla.
hayret ,seni sevmenin kitabını yazacaktım bir baktım seni özlemenin kitabını yazıyorum
dokunamamanın
acısını duyuyorum yüreğimde bedenimde kanım donuyor sensiz
hiç bu kadar aciz olmadı hiç bu kadar çaresiz.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder